Kiedy dentysta wykonuje zabieg stomatologiczny, zazwyczaj wstrzykuje lidokainę w miejsce dotknięte chorobą. Dokładna lokalizacja zależy od sytuacji. Najczęstszymi miejscami są otwory nosowe i nerw językowy. Nerw językowy jest delikatnym obszarem, który może być łatwo podrażniony przez lidokainę, dlatego dobry dentysta wstrzyknie lek w to miejsce.
Otwory nosowe
Pacjenci mogą odczuwać dyskomfort, gdy ich dentysta stosuje tę technikę wstrzykiwania lidokainy do otworów nosowych. Samo znieczulenie jest szczególnie bolesne, a jego smak i zapach może przeszkadzać pacjentom. Dodatkowo nieprzyjemny może być również zapach elektrokauteryzmu. Aby złagodzić te nieprzyjemne objawy, przed podaniem środka znieczulającego lekarz może umieścić w jamie nosowej rolkę dentystyczną pokrytą smakową lepką lidokainą. Lekarz stomatolog może następnie nanieść smakową lidokainę na powierzchnię błony śluzowej przed podaniem znieczulenia miejscowego. Pomoże to zamaskować zapach środka znieczulającego i zminimalizować dyskomfort związany z zabiegiem.
Nerw językowy
Aby wstrzyknąć lidokainę, dentysta będzie musiał znieczulić dany obszar. Aby to zrobić, dentysta będzie musiał znaleźć nerw językowy. Znajduje się on po stronie językowej drugiego trzonowca żuchwy. Aby znaleźć ten nerw, lekarz musi wprowadzić cienką igłę około 1 cm poniżej linii dziąseł drugiego zęba trzonowego i przesunąć ją o około jeden centymetr do tyłu. Igła będzie zawierać od jednego do dwóch mililitrów środka znieczulającego miejscowo.
W przeciwieństwie do innych iniekcji, iniekcja nerwu językowego jest często wykonywana z igłą wysuniętą do połowy. Lekarz stomatolog wstrzykuje wówczas lidokainę do tego nerwu. W przeciwieństwie do innych zastrzyków, temu zabiegowi nie towarzyszy aspiracja, a pacjenci, którzy stają się niespokojni, są bardziej narażeni na omdlenia. Aby dodatkowo zmniejszyć ryzyko omdlenia i krwawienia, przed zastrzykiem wewnątrzustnym można zastosować środek miejscowo znieczulający. Lek ten powinien zostać nałożony na dotknięty obszar i zacząć działać w ciągu kilku minut. Retrakcja tkanki miękkiej i błony śluzowej również pomoże w zmniejszeniu odczucia związanego z penetracją igły.
Udanej blokadzie nerwu językowego towarzyszy mrowienie dolnej wargi i drętwienie języka. Lekarz potwierdza znieczulenie poprzez sondowanie dziąsła otaczającego obszar kła. Cała procedura może trwać od pięciu do siedmiu minut, w zależności od umiejętności i doświadczenia stomatologa. Jeśli poddajesz się zabiegowi stomatologicznemu, najlepiej wybrać dentystę z odpowiednim przeszkoleniem i doświadczeniem.
Obszar językowy
Nerw językowy jest jednym z najbardziej narażonych na uszkodzenie nerwów miejsc w organizmie. Podczas zabiegów stomatologicznych dentyści zazwyczaj wstrzykują lidokainę w okolicę językową. Nerw ten leży w pobliżu języczka, obok miejsca wstrzyknięcia, przez co jest rozciągany przy otwartych ustach. Jeśli igła trafi w nerw, jest mało prawdopodobne, że się on wyprostuje.
Nerw w okolicy językowej różni się od nerwu zębodołowego dolnego. Nerw językowy jest położony przyśrodkowo i przednio w stosunku do nerwu zębodołowego dolnego. Te dwa nerwy są zwykle znieczulane razem. Nerw w okolicy językowej jest częściej znieczulany niż drugi. Lekarz dentysta musi być świadomy tego ryzyka przed wykonaniem zabiegu.
Oprócz stomatologicznego znieczulenia miejscowego, stomatolodzy mogą zdecydować się na użycie żelu znieczulającego, aby najpierw znieczulić daną okolicę. Pomaga to pacjentom, którzy mają lęk przed zastrzykami, czuć się bardziej komfortowo. Chociaż większość ludzi nie odczuwa bólu podczas zabiegu stomatologicznego, często odczuwane jest ukłucie, gdy lek przemieszcza się do tkanki. Kiedy obszar jest zdrętwiały, będzie znacznie łatwiej zakończyć zabieg stomatologiczny.
Podobne tematy