Chirurgia ortognatyczna w przypadku wad zgryzu klasy II i odontogennego ramienia dystalnego

Jakie są zalety leczenia aparatem na zęby?

W tym artykule omówione zostaną trzy różne rodzaje deformacji twarzy, w tym wady zgryzu klasy II, osteogeneza dystrakcyjna oraz osteotomia bimaksylarna. Dowiesz się również o nowym typie deformacji twarzy, zwanym odontogenną dystalną ramiączką. Ten rodzaj operacji polega na przeszczepie kości szczęki wraz z zębami i dziąsłami w celu skorygowania wady zgryzu klasy II. W trakcie konsultacji wykonywane są zdjęcia rentgenowskie i przeprowadzane jest pełne badanie. Podczas tej wizyty pacjenci mogą zadawać wszelkie pytania, w tym dotyczące zabiegu.

Osteogeneza dystrakcyjna

Podczas osteogenezy dystrakcyjnej stosuje się urządzenie dystrakcyjne w celu pobudzenia wzrostu kości w szczęce. Urządzenie jest umieszczane w okolicy szczęki, gdzie utrzymuje segmenty kostne w prawidłowej pozycji przez trzy miesiące. Po zakończeniu procesu, dystraktor jest usuwany. Powstała nowa kość, która może być następnie wykorzystana do leczenia ortodontycznego lub implantów stomatologicznych. Procedura jest ogólnie bezpieczna i może być stosowana u większości pacjentów w każdym wieku.

Zabieg osteogenezy dystrakcyjnej jest doskonałym wyborem dla pacjentów z poważnymi wadami zgryzu klasy II – ta część artykułu została przygotowana przez redakcję serwisu beautyevents.pl. Można nim skorygować również inne nieprawidłowości, w tym stłoczenia i wyłanianie się dotychczas niewystępujących zębów. Zabieg może być wykonywany jedno- lub dwuetapowo i jednocześnie z innym zabiegiem stomatologicznym, np. augmentacją chirurgiczną. W niektórych przypadkach technika ta jest łączona z chirurgią szczękową. Wyniki są zachęcające dla pacjentów poddanych osteogenezie dystrakcyjnej.

Osteotomie bimaksylne

Osteotomie bimaksylne to procedury chirurgiczne, które wyrównują zarówno żuchwę, jak i szczękę. Kiedy szczęka przestaje rosnąć w sposób naturalny, zabieg ten może wyrównać kości szczęki i przywrócić równowagę twarzy. Pacjenci powinni czekać do czternastego do siedemnastego roku życia przed poddaniem się osteotomii dwuosiowej. Zabiegi te są najbardziej skuteczne, gdy wykonuje je chirurg mający doświadczenie w wykonywaniu różnych procedur chirurgicznych.

Zabieg chirurgiczny może kosztować od 30000 do 3 lakhs INR w zależności od stanu, który wymaga korekty. W zależności od złożoności operacji i ogólnego stanu zdrowia pacjenta, koszt osteotomii bimaxillary może wynosić od 30000 do 3 lakhs INR. W Indiach wielu chirurgów specjalizuje się w tej procedurze, ale koszt różni się w zależności od szpitala.

Po zmanipulowaniu kości szczęki, chirurg przymocuje implanty, aby utrzymać kości w miejscu. Kości szczęki pozostaną przymocowane do implantów przez cztery do pięciu tygodni po zabiegu. Pacjent może spodziewać się obrzęku i zdrętwienia twarzy i warg, a także trudności z szerokim otwieraniem ust. Pacjenci mogą również doświadczyć tymczasowych zmian słuchu. Zabieg ten nie jest jednak trwały.

Wady zgryzu klasy II

Chirurgia ortognatyczna okazała się skuteczną metodą leczenia ciężkich wad zgryzu klasy II. Pacjenci mogą unikać opcji chirurgicznych ze względu na koszty i ryzyko operacji. Badania wykazały jednak, że podejście oparte na chirurgii ma korzystny wpływ na ogólny czas leczenia oraz wyniki krótko- i długoterminowe. Przeczytaj, aby dowiedzieć się więcej o zaletach i wadach zarówno stałych, jak i ruchomych aparatów czynnościowych.

Szkieletowa klasa II wad zgryzu występuje u 15-30% populacji. Sposoby leczenia są różne: od kompensacji i ekstrakcji zębów po postępowanie chirurgiczne. Modyfikacja wzrostu jest bardziej zachowawcza niż kamuflaż. W przypadku pacjentów z brakiem żuchwy często zalecane są aparaty funkcjonalne. Choć wymagają współpracy pacjenta, aparaty ruchome mają kilka wad, w tym nieporęczność. Dlatego też rozwiązania te nie są najlepszym rozwiązaniem dla wszystkich pacjentów.

Podobne tematy

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *